هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و اندوه سخن می‌گوید و احساسات عمیق خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او از دیدن معشوق و تأثیر عمیق او بر قلب و روح خود می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعری ممکن است برای سنین پایین پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۳۰

ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو
آه از تو و ناله سینه فرسا از تو

خندان گذری ز چشم خونبار و خوشیم
دل از تو و دیده ازتو و ما از تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.