هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد و رنجی است که شاعر از دست دادن آرامش و آسایش را توصیف می‌کند. در گذشته، تنها دو جوی خون از چشمش جاری بود، اما اکنون هزاران چشمه از دلش گشوده شده است. این شعر غم و اندوه عمیق و احساسات پرشور را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. درک کامل این شعر نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه زندگی دارد.

شمارهٔ ۷

رفت آنکه دل به محنت، آسوده بود ما را
چشم از فسانه غم، شب می غنود ما را

زین پیشتر ز چشمم، جاری دو جوی خون بود
اکنون هزار چشمه، از دل گشود ما را
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.