هوش مصنوعی:
این متن به موضوع تلاش و امید در زندگی و کسب روزی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که هر فردی با امید و تلاش به دنبال کسب روزی است، اما ترس از محرومیت و کم‌کاری می‌تواند مانع پیشرفت شود. همچنین، اشاره می‌شود که انبیا و اولیا نیز در این بازار زندگی تلاش کرده‌اند و موفق شده‌اند. شاعر از عناصر طبیعت مانند آتش، دریا، آهن و باد به عنوان مثال‌هایی از تسخیر و کنترل طبیعت توسط انسان استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق و فلسفی درباره زندگی، تلاش و امید است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و الهام‌بخش است. همچنین، استفاده از مثال‌های طبیعی و اشاره به انبیا و اولیا نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
بخش ۱۴۵ - بیان آنک ایمان مقلد خوفست و رجا
داعیِ هر پیشه اومید است و بوک
گَرچه گَردَنْشان زِ کوشش شُد چو دوک
بامْدادان چون سویِ دُکّان رَوَد
بر امید و بوکِ روزی می‌دَوَد
بوکْ روزی نَبْوَدَت چون می‌رَوی؟
خَوْفِ حِرمان هست تو چونی قوی؟
خَوْفِ حِرمانِ اَزَل در کَسْبِ لوت
چون نَکَردَت سُست اَنْدَر جُست و جوت
گویی گَرچه خَوْفِ حِرمان هست پیش
هست اَنْدَر کاهِلی این خَوْف بیش
هست در کوشش امیدم بیش تَر
دارم اَنْدَر کاهِلی اَفْزون خَطَر
پس چرا در کارِ دین ای بَدگُمان
دامَنَت می‌گیرد این خَوْفِ زیان؟
یا نَدیدی کَاهْلِ این بازارِ ما
در چه سودَند اَنْبیا و اَوْلیا؟
زین دُکان رفتن چه کانْشان رو نِمود
اَنْدَرین بازار چون بَستَند سود؟
آتش آن را رامْ چون خَلْخال شُد
بَحْر آن را رام شُد حَمّال شُد
آهن آن را رام شُد چون موم شُد
بادْ آن را بَنده و مَحْکوم شُد
گَرچه گَردَنْشان زِ کوشش شُد چو دوک
بامْدادان چون سویِ دُکّان رَوَد
بر امید و بوکِ روزی می‌دَوَد
بوکْ روزی نَبْوَدَت چون می‌رَوی؟
خَوْفِ حِرمان هست تو چونی قوی؟
خَوْفِ حِرمانِ اَزَل در کَسْبِ لوت
چون نَکَردَت سُست اَنْدَر جُست و جوت
گویی گَرچه خَوْفِ حِرمان هست پیش
هست اَنْدَر کاهِلی این خَوْف بیش
هست در کوشش امیدم بیش تَر
دارم اَنْدَر کاهِلی اَفْزون خَطَر
پس چرا در کارِ دین ای بَدگُمان
دامَنَت می‌گیرد این خَوْفِ زیان؟
یا نَدیدی کَاهْلِ این بازارِ ما
در چه سودَند اَنْبیا و اَوْلیا؟
زین دُکان رفتن چه کانْشان رو نِمود
اَنْدَرین بازار چون بَستَند سود؟
آتش آن را رامْ چون خَلْخال شُد
بَحْر آن را رام شُد حَمّال شُد
آهن آن را رام شُد چون موم شُد
بادْ آن را بَنده و مَحْکوم شُد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۴۴ - نومید شدن انبیا از قبول و پذیرای منکران قوله حتی اذا استیاس الرسل
گوهر بعدی:بخش ۱۴۶ - بیان آنک رسول علیه السلام فرمود ان لله تعالی اولیاء اخفیاء
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
