هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد و رنج خود می‌گوید و بیان می‌کند که مانند شمع بی‌سبب نمی‌سوزد. او از زیبایی‌هایی که دیگر دلنواز نیستند شکایت دارد و از دیگران می‌خواهد که به تربتش سری بزنند، چرا که اکنون خاک راه شده و زمان نازیدن نیست.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و حزن‌انگیز است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده‌تر مانند 'شمع' و 'خاک راه' برای مخاطبان کم‌سن‌وسال ممکن است قابل‌درک نباشد.
شمارهٔ ۱۱۶
چون شمع، بی سبب نفسم جانگداز نیست
داغم که حسن لاله رخان، دلنواز نیست
یک ره به تربتم قدمی می توان گذاشت
من خاک راه گشته ام، این وقت ناز نیست
داغم که حسن لاله رخان، دلنواز نیست
یک ره به تربتم قدمی می توان گذاشت
من خاک راه گشته ام، این وقت ناز نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
