هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ احساس تنهایی و دوری از دوستان است و از استعاره‌هایی مانند بی‌برگی و خزان برای بیان این احساس استفاده می‌کند. همچنین، بر اهمیت ارتباط و الفت میان آشنایان تأکید دارد و اشاره می‌کند که سخنان بیگانه در جمع دوستان جایی ندارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، موضوعاتی مانند تنهایی و روابط اجتماعی برای نوجوانان و بزرگسالان مرتبط‌تر است.

شمارهٔ ۱۲۶

ز بی برگی، ره الفت دلم بر دوستان بندد
چمن پیرا، ره گلزار را فصل خزان بندد

سخن بیگانه باشد، بزم الفت آشنایان را
به هم چسبید چون لب، راه گفتار زبان بندد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.