هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و مستی ناشی از آن سخن می‌گوید. او از تأثیرات عمیق معشوق بر خود می‌نالد و بیان می‌کند که حتی یک شب دوری از معشوق، راه رسیدن به زندگی جاودان را دور می‌سازد. شاعر خود را مانند بلبلی بی‌پروا می‌داند که از غم عشق ناله می‌کند و معشوق او را رسوا و مست می‌سازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌هایی مانند 'مستی' و 'مخمور' ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای گروه‌های سنی پایین‌تر داشته باشد.

شمارهٔ ۱۳۹

شراب خون من، آن مست را مخمور می سازد
کباب من لب شیرین او را شور می سازد

به قسمت گر نصیب خضر گردد، یک شب هجران
ره نزدیک عمر جاودان را، دور می سازد

چنین بی پرده چون بلبل، نمی گردید افغانم
مرا رسوا و مست، آن غنچه مستور می سازد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.