هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد عشق و رنج ناشی از آن سخن می‌گوید. او خون خود را قربانی تیغ معشوق می‌داند و آرزو می‌کند که قطره‌ای از آن بر دامن پاک معشوق بچکد. شاعر نتیجه‌ی عالم هستی را جز صبر و تحمل رنج نمی‌داند، صبری که جگر را خون می‌کند و اشک‌ها را بر خاک می‌ریزد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عاشقانه‌ی عمیق و اشاره به رنج و درد عشق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، این متن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۱۵۴
خون من تیغ تو آندم که به خاک افشاند
رشحه ای کاش بر آن دامن پاک افشاند
ثمر عالم ایجاد جز این نیست، که صبر
جگری خون کند و دیده به خاک افشاند
رشحه ای کاش بر آن دامن پاک افشاند
ثمر عالم ایجاد جز این نیست، که صبر
جگری خون کند و دیده به خاک افشاند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
