هوش مصنوعی: شاعر از لذت نگاه کردن به معشوق و زیبایی‌های او سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش را به بخش‌های کوچک تقسیم کرده تا در دست هر معشوقی قرار گیرد. این متن عاشقانه و پر از احساس است و از عناصر طبیعت مانند شبنم و گل برای توصیف زیبایی استفاده شده است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۶۲

خوشا چشمی که محو لذّت نظّاره ای باشد
ز مژگان، شبنم افشانِ گل رخساره ای باشد

مجزّا کرده ام دل را، به شورانگیز مکتبها
که تا در دست هر سیمین بری، سی پاره ای باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.