لب گویای من چون شمع، مقراض سخنها شد
زبان روشنم، افسانه ساز انجمنها شد

ز بس سر می زند ز اندیشه ام، یاد خط سبزش
ز نقش پای کلکم، صفحه ها رشک چمن ها شد