هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از درد و رنج درونی خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که از هر زخم درونش بوی خون به مشام می‌رسد، گویی این دردها از هزاران شکاف درونش بیرون می‌زند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند درد و رنج درونی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۰۲
ز هر چاکی که دارد سینه من، بوی خون آید
که یک بو از هزاران رخنهء مِجمر برون آید
که یک بو از هزاران رخنهء مِجمر برون آید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
