هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از درد فراق و نگاه پرستارهٔ فلک سخن می‌گوید و بیان می‌کند که رنج محبت به اندازه‌ای نیست که از چشم بیننده دیده می‌شود، بلکه گناه از آنِ نگاه‌کننده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۱۲
امشب که از نظر مه من درگذاره بود
از داغ پیکرم، فلک پر ستاره بود
جرم محبّت اینهمه رنجش نداشته ست
از چشم ما مبین، که گناه نظاره بود
از داغ پیکرم، فلک پر ستاره بود
جرم محبّت اینهمه رنجش نداشته ست
از چشم ما مبین، که گناه نظاره بود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
