هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد و رنج درونی خود می‌گوید و احساس می‌کند که مانند دل و جان ناراحت، خاطر نیازمند، و پند بی‌فایده است. او خود را مانند داده‌ای می‌بیند که بیهوده به باد سپرده شده و در نگاه به خود، تنها دردی عمیق را حس می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، محتوای غمگین و فلسفی آن مناسب سنین نوجوانی و بزرگسالی است.
شمارهٔ ۲۷۸
دل و جان نژند را مانم
خاطر مستمند را مانم
داده دهرم به رایگان بر باد
پند ناسودمند را مانم
بر سراپای خویش چون نگرم
یک دل دردمند را مانم
خاطر مستمند را مانم
داده دهرم به رایگان بر باد
پند ناسودمند را مانم
بر سراپای خویش چون نگرم
یک دل دردمند را مانم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
