هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از بی‌هدفی و بی‌سرانجام بودن زندگی خود می‌گوید. او احساس می‌کند که مانند کشتی بی‌ناخداست که به ساحل می‌آید و خانه‌اش از نقش پا خالی است. همچنین، از ترس از دست دادن چیزهای ارزشمند در زندگی به دلیل حوادث ناگوار می‌ترسد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، فضای حاکم بر شعر غمگین و همراه با دلهره است که ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۸۷
نماید بی سبب حاصل، مسبب مدعای من
چو موج آید به ساحل، کشتی بی ناخدای من
به دنیا، خانهٔ از نقش پا برچیده ای دارم
چه خواهد برد سیلاب حوادث، از سرای من
چو موج آید به ساحل، کشتی بی ناخدای من
به دنیا، خانهٔ از نقش پا برچیده ای دارم
چه خواهد برد سیلاب حوادث، از سرای من
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
