یا بدیع الجمال قد اهویک
قلبی المبتلی تحیر فیک

بلغ الدمع و اصلاً لراه
یوم سوء هجرت من وادیک

لو ملکت الملاک ماء رضیٰ
بعد ما قد قدرت رق ملیک

قد حکاه الوشاهٔ من نصبی
فأتانی و فال ما یبکیک

قلت داء البعاد یا سکنی
قال وصلی رجوت أن یشفیک

و دنی من وسادتی و رویٰ
لی حدیثاً بلحظه الفتیک

قال ما تبغنی فقلتُ له
یا مسیحی مدامهٔ من فیک

فسقانی و قال لست تریٰ
میته بعدها لعمر أبیک

سُرّ قلب الحزین من رشأٍ
فبقی فارغاً عن التفکیک