هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و معنوی است که در آن شاعر به ستایش معشوق الهی و ابراز بندگی و عشق به او می‌پردازد. شاعر از رنج‌ها و سختی‌های زندگی خود سخن می‌گوید اما عشق را مایه آبادانی دل خود می‌داند و آرزوی رضایت معشوق را دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و معنوی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از واژگان و تصاویر به کار رفته در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

بخش ۳ - خطاب زمین بوس

سپهر آستانا، ملک چاکرا
کرم گسترا، بندگان پرورا

دل افروز پاکی نهادان تویی
رخ بخت را، بامدادان تویی

منت، ازکمین بندگانم یکی
که در بندگی می ندارم شکی

شب شیب، روزم به تاراج برد
ستمگر ز ویرانه ام، باج برد

خرابات عشق است آبادیم
بکش بر جبین، خط آزادیم

فروزان کن از ناله ام، شمع طور
نگون کن به داغم، نمکدان شور

زبان تا بود، در ثنای تو باد
روان، خاک راهِ رضای تو باد
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲ - در نعت خواجه دوسرا علیه و علی آله التحیه و الثثا
گوهر بعدی:بخش ۴ - در منقبت سرور اولیا -علیه التحیّه و الثّنا- یعنی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.