هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از تجربیات خود در مسیر عشق و جستجوی معشوق می‌گوید. او از دل و دین گذر کرده، در صومعه و میکده رفت‌وآمد کرده، اما به مقصود نرسیده است. گاهی تزویر پیشه کرده و گاهی با صدای دف و نی از بازار گذر کرده. در نهایت، با وجود تلاش‌های بسیار، ناچار از آرزوی خود گذر کرده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، استفاده از اصطلاحات خاص مانند صومعه و میکده، و نیاز به درک نسبی از فلسفه و تصوف برای درک کامل معانی شعر، این متن را برای مخاطبان بالای 16 سال مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۶۹
ما از دل و دین در ره دلدار گذشتیم
از هر دو جهان در طلب یار گذشتیم
گاهی به ره صومعه سرمست دویدیم
گاهی ز در میکده هشیار گذشتیم
هرچند در این دایره چون نقطه مقیمیم
زین مرکز آلوده چو پرگار گذشتیم
مقصود نشد حاصل هرجا که دویدیم
از آرزوی خویش به ناچار گذشتیم
گه جامۀ تزویر به بر کرده غبارا
گه با دف و نی از سر بازار گذشتیم
از هر دو جهان در طلب یار گذشتیم
گاهی به ره صومعه سرمست دویدیم
گاهی ز در میکده هشیار گذشتیم
هرچند در این دایره چون نقطه مقیمیم
زین مرکز آلوده چو پرگار گذشتیم
مقصود نشد حاصل هرجا که دویدیم
از آرزوی خویش به ناچار گذشتیم
گه جامۀ تزویر به بر کرده غبارا
گه با دف و نی از سر بازار گذشتیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
