هوش مصنوعی: این متن عرفانی به ستایش و توصیف خداوند می‌پردازد، با تأکید بر حضور او در همه چیز و همه کس، از جمله در دل مومنان و کافران. همچنین به وحدت وجود و نقش خداوند به عنوان منعم، نعمت، و شاکر اشاره می‌کند. در پایان، از حالت فنا و بقا در حضور خدا سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، برخی از اصطلاحات و مضامین آن نیاز به دانش پایه‌ای از عرفان و فلسفه اسلامی دارد.

شمارهٔ ۹۹

ای آخر هر اول و ای اول هر آخر
ای ظاهر هر باطن و وی باطن هر ظاهر

انوار جمال توست در دیده هر مومن
آثار جلال تست در سینه هر کافر

فی صورت اعیان و فی کسوت اکوان
فی سیرت انسان فی الناصر و الناضر

چون شکر توان کردن آنرا که بود خود را
هم منعم و هم ناعم، هم نعمت و هم شاکر

جز تو نبود ساجد جز تو نبود عابد
جز تو نبود شاهد جز تو نبود ذاکر

قد صارلنا فی وجهکم واله
قد طل لنا العقل فی حسنکم حایر

بی قوت و بیتابم بیقوت و خور خوابم
من طرفک یا سامر من عینک یا ساحر

بر مغربی آن ساقی چون ریخت می باقی
شد فانی و شد باقی شد غایب و شد حاضر
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.