۱۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۳

ای حریم آستانت مسکن آوارگان
مرهم دلخستگانی چاره بیچارگان

مای بیچاره که با غم همنشین و همدمیم
همدمی کو تا کند غمخواری غمخوارگان

گر برآید آفتاب عالم افروزم به بام
خیره ماند بر جمالش دیده نظّارگان

منصب وصلت کجا درخورد هر سرگشته ای ست
ذرّه کی یابد وصال خسرو سیّارگان

مشک قیمت کی گرفتی درجهان گر نیستی
چین گیسوی ترا باد صبا بازارگان

ما گریبان می دریم از درد و کس را نیست خود
رحمتی بر حالت زار گریبان پارگان

در جهان جز آستانت نیست مأوای جلال
ای حریم آستانت مسکن آوارگان
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.