هوش مصنوعی:
این متن از طریق تمثیل‌های مختلف مانند خاک، مار، کرم چوب، و کرم سرگین، به بیان مفاهیمی مانند ارزش و بی‌ارزشی، پستی و بلندی، و خیر و شر می‌پردازد. هر عنصر در متن نمادی از ویژگی‌های خاص انسانی یا طبیعی است که به صورت کنایه‌آمیز بیان شده‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و تمثیل‌های پیچیده‌ای است که برای درک کامل آن‌ها، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشند.
بخش ۱۴ - انکار اهل تن غذای روح را و لرزیدن ایشان بر غذای خسیس
قِسْمِ او خاک است گَر دِیْ گَر بهار
میرِ کَوْنی خاک چون نوشی چو مار؟
در میانِ چوب گوید کِرمِ چوب
مَر کِه را باشد چُنین حَلْوایِ خوب؟
کِرمِ سَرگین در میانِ آن حَدَث
در جهانْ نُقلی نَدانَد جُز خَبَث
میرِ کَوْنی خاک چون نوشی چو مار؟
در میانِ چوب گوید کِرمِ چوب
مَر کِه را باشد چُنین حَلْوایِ خوب؟
کِرمِ سَرگین در میانِ آن حَدَث
در جهانْ نُقلی نَدانَد جُز خَبَث
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۳ - بیان آنک نور که غذای جانست غذای جسم اولیا می‌شود تا او هم یار می‌شود روح را کی اسلم شیطانی علی یدی
گوهر بعدی:بخش ۱۵ - مناجات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
