هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از بهار و زیبایی‌های طبیعت به عنوان نمادهایی برای عشق و وصال استفاده می‌کند. شاعر از دل بی‌قرار، گذرا بودن زمان و غفلت انسان از حقایق عالم سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین درک برخی از استعاره‌ها و نمادها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۶

ای خرم از نسیم وصالت بهارها
گلچین بوستان رخت گلعذارها

اشجار باغ را به نظر گر درآوری
نرگس به جای برگ بروید زخارها

بنمای رخ به ما که ز حد رفت کار دل
گیرد قرار تا دل ما بی‌قرارها

دل کارخانه‌ای است رگ و ریشه پود و تار
تا دیده‌ای گسسته ز هم پود و تارها

مطرب به نغمه کوش که یک‌دم غنیمت است
تا پرده بر نخاسته از روی کارها

در آب رفت نوح و تو در خواب غفلتی
بستند همرهان همه بر ناقه بارها

عالم تمام یک شب و یک روز بیش نیست
قصاب چند سیر کنی در دیارها
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.