هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق، زیبایی، گذرایی دنیا، و رهایی از تعلقات مادی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند باغ، بلبل، آینه، و کعبه، مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به تفسیر دارند که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۲۵

تا کرده محبت هدف تیر تو جان را
بر قصد من ابروی تو زه کرده کمان را

حیرت‌زده در باغ تو چون بلبل تصویر
نگشاده نظر سوی تو بستیم زبان را

در عالم تصویر کس آگه زکسی نیست
از هم چه خبر دیده حیرت‌زدگان را

باشد چو یکی آینه این خانهٔ زیبا
مسکن مشمارید سرای گذران را

بگذر ز گل عیش که گلزار تعلق
خار ره مقصود بود کعبه روان را

صورت چه پذیرد ز نظر بی دل روشن
بی آینه در باز مکن آینه دان را

از باد تکبر سر بی مغز تهی ساز
بر دوش کشی چند تو این بار گران را

بندد کمر بندگی قد تو شمشاد
چون جلوه دهی در چمن آن سرو روان را

قصاب جهان چون به عناد است و دورنگی
جا داده در آغوش بهار تو خزان را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.