هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های طبیعت و تغییرات آن از شب به صبح می‌پردازد. با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند گشوده شدن پرده‌های شب، بلبل در گلزار، و غنچه‌های خجلت‌زده، شاعر تحول و زیبایی صبحگاه را توصیف می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند حق و باطل، راز و آشکارگی، و گذر زمان نیز در آن مطرح شده‌اند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم مانند حق و باطل یا گذر زمان نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۲

رفت شب تا پرده از رخسار بگشاید صباح
بر رخ بلبل در گلزار بگشاید صباح

سر دهد تا پرده شب حق و باطل را به هم
عقده را از سبحه و زنار بگشاید صباح

زنگ شب را مهر بردارد ز مرآت سپهر
پرده شرم از رخ اسرار بگشاید صباح

در مکافاتش دو در بر روی می‌بندد فلک
بر رخ هرکس دری یک ‌بار بگشاید صباح

می‌دهد در یک نفس ایام بر باد فنا
غنچه‌ای را چون به صد آزار بگشاید صباح

غنچه از خجلت نیارد از گریبان سر برون
در چمن بند قبا چون یار بگشاید صباح

می‌نشیند تا به شب قصاب در خون جگر
چون نظر بر تارک دلدار بگشاید صباح
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.