هوش مصنوعی:
این شعر از فرح و شادی‌ای می‌گوید که از دیدن یار و طبیعت زیبا حاصل می‌شود. هر عنصر طبیعی مانند خط عارض یار، سبزه، گلزار، و خال موزون بر رخسار، به نوعی باعث شادی می‌گردد. همچنین، اشاره‌ای به پنهان بودن نور در دل شب و تأثیر تجلی آن بر بیداری دیده دارد. در پایان، شاعر از شادی‌ای می‌گوید که حتی از خاک پای یار به دست می‌آید.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری داشته باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به کار رفته ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۹۱
خط چو سر زد عارض دلدار می‌یابد فرح
سبزه چون پیدا شود گلزار می‌یابد فرح
بی کدورت نیست با اغیار دیدن یار را
بیشتر دل از گل بی‌خار می‌یابد فرح
رو دهد چون اختلاطی اهل را بی فیض نیست
خال چون موزون فتد رخسار می‌یابد فرح
هست پنهان پرتو انوار در دل‌های شب
زان تجلی دیده بیدار می‌یابد فرح
دیده‌ام قصاب کی بیند ز گرد توتیا
آن‌قدر کز خاک پای یار می‌یابد فرح
سبزه چون پیدا شود گلزار می‌یابد فرح
بی کدورت نیست با اغیار دیدن یار را
بیشتر دل از گل بی‌خار می‌یابد فرح
رو دهد چون اختلاطی اهل را بی فیض نیست
خال چون موزون فتد رخسار می‌یابد فرح
هست پنهان پرتو انوار در دل‌های شب
زان تجلی دیده بیدار می‌یابد فرح
دیده‌ام قصاب کی بیند ز گرد توتیا
آن‌قدر کز خاک پای یار می‌یابد فرح
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
