هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، حق و باطل، صداقت و ریا، و تفاوت‌های میان انسان‌ها را در موقعیت‌های مختلف مانند محشر، حضور حضرت داور، و آزمون‌های زندگی نشان می‌دهد. همچنین، تأکید بر وحدت و یکرنگی با محبان و ایمان به عدالت الهی دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم مذهبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۱۰۰
بوی عود و بید در مجمر مشخص می‌شود
حق و باطل در صف محشر مشخص می‌شود
من ز لعل یار گویم خضر ز آب زندگی
این تفاوت در لب کوثر مشخص می‌شود
دعوی یاران اطلس‌پوش و رند شال‌پوش
در حضور حضرت داور مشخص می‌شود
می‌توان روشن‌دلان را آزمودن در لباس
گرمی آتش ز خاکستر مشخص می‌شود
ناوک مژگانش از جانم کش و نظاره کن
خوبی فولاد از جوهر مشخص می‌شود
عاقبت یکرنگی ما با محبان دگر
در رکاب حیدر صفدر مشخص می‌شود
غم مخور قصاب فردا در صراط المستقیم
هرچه هست از مظهرِ مظهر مشخص می‌شود
حق و باطل در صف محشر مشخص می‌شود
من ز لعل یار گویم خضر ز آب زندگی
این تفاوت در لب کوثر مشخص می‌شود
دعوی یاران اطلس‌پوش و رند شال‌پوش
در حضور حضرت داور مشخص می‌شود
می‌توان روشن‌دلان را آزمودن در لباس
گرمی آتش ز خاکستر مشخص می‌شود
ناوک مژگانش از جانم کش و نظاره کن
خوبی فولاد از جوهر مشخص می‌شود
عاقبت یکرنگی ما با محبان دگر
در رکاب حیدر صفدر مشخص می‌شود
غم مخور قصاب فردا در صراط المستقیم
هرچه هست از مظهرِ مظهر مشخص می‌شود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
