هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از درد و رنج عشق و شوق رسیدن به معشوق سخن می‌گوید. شاعر از عشق و جنون آن می‌نالد و آرزوی رهایی از غم و وصال یار را دارد. او از تأثیر نگاه معشوق و رهایی از بندهای دنیوی می‌سراید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی مفاهیم مانند جنون عشق و رهایی از وجود و عدم ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۸۹

عشق آمد و مرا ز الم می‌کند خلاص
شوق غم توام ز ستم می‌کند خلاص

شور جنونت ار برسد یک‌ جهت مرا
از ورطه وجود و عدم می‌کند خلاص

یاری کند اگر مژه در راه کوی دوست
ما را ز دست نقش قدم می‌کند خلاص

یک جلوه تو ای مه من بت‌پرست را
یک‌بارگی ز قید صنم می‌کند خلاص

وصلت دچار گر شود ای دل‌ربا مرا
از جستجوی دیر و حرم می‌کند خلاص

ما را دل از نظاره گل‌های داغ تو
از آرزوی باغ ارم می‌کند خلاص

قصاب اگر نقاب گشاید ز رخ نگار
دست مرا ز دامن غم می‌کند خلاص
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.