هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به توصیف زیبایی‌های معشوق و تأثیرات جادویی آن بر عاشق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند لعل لب، چشم ساقی، نخل سرکش، و دسته‌ گل، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به حرام و حلال در عشق و زهد دارد که نشان‌دهنده‌ی تقابل میان عشق زمینی و معنوی است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات عرفانی و پیچیدگی‌های ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۹۲

ای پای تا به سر همه عضوت تمام، فیض
لعل لب و زبان و دهان و کلام، فیض

چشم تو ساقی‌ای است که در بزم عاشقان
ریزد به جام باده گلگون به جام، فیض

آن نخل سرکشی تو که در گلستان دهر
می‌ریزد از قد تو به وقت خرام، فیض

آن دستهٔ گلی که در این باغ هر نفس
از عارض تو می‌رسدم بر مشام، فیض

چشمت تمام فتنه و ابرو تمام ناز
مژگان تمام عشوه و لب‌ها تمام، فیض

بی روی دوست در چمن خلد زاهدا
بر تو حلال عشرت و بر ما حرام، فیض

قصاب وصف زلف و بناگوش چون کند
بسیار دیده است از این صبح و شام، فیض
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.