۱۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۷

از نرگس مست تو مخمورم
هر چند خرابم، معمورم

از لالۀ روی تو می سوزم
چون شمع، وز سر تا پا نورم

از مهر تو سینا سینۀ من
از عشق تو چون شجر طورم

عمری بگذشت بمستوری
امروزه به عشق تو مشهورم

تا روز نشور نخواهد رفت
سودای تو از سر پر شورم

با این همه نزدیکی چنگم
کز ساخت تو بسی دورم

از نیل نوال تو محرومم
وز بزم وصال تو مهجورم

لطفی کن و مفتقر خود را
دریاب که زندۀ در گورم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.