براستان که سر من بر آستانۀ تست
نوای روز و شبم شور عاشقانۀ تست

هماره تیر دلم را به تیر غمزه مزن
چرا که پرورش او به آب و دانۀ تست

مرا ز دام هوا و هوس رهائی بخش
که این همای همایون ز آشیانۀ تست

دل ار بملک دو گیتی نمی دهم چه عجب
از آنکه گوهر یک دانۀ خزانۀ تست

فضای سینه اگر رشک طور سینا شد
حریم قدس تو و پیشگاه خانۀ تست

اگرچه بانگ انا الحق ز غیر حق نسزد
ولی به گوش من این نغمه ها ترانۀ تست

بگیر داد من از چرخ پیر و بیدادش
مگر نه شیر فلک رام تازیانۀ تست

نچات مفتقر از ورطۀ بلاعجب است
ولی امید بالطاف خسروانۀ تست