هوش مصنوعی: شاعر در این متن عاشقانه، عشق و دلبستگی خود را به معشوق بیان می‌کند. او از زیبایی‌های معشوق، مانند ابرو، خال، و بوی او سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که چگونه عشق معشوق زندگی‌اش را دگرگون کرده است. شاعر حتی از مسلمانی خود می‌گوید که تحت تأثیر معشوق به هندویی تبدیل شده است، که نشان‌دهنده‌ی عمق عشق و ایثار اوست.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و استعاره‌های ادبی پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تغییر دین تحت تأثیر عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۱۱۷

آبرومندم به عشق روی تو
سرفرازم در هوای کوی تو

رفرفم را تا به او ادنی رساند
قاب قوسین خم ابروی تو

من نیم بیگانه از خویشم مران
سالها خو کرده ام با خوی تو

ماسوا را پشت سر افکنده ام
تا که دیدم روی دل را سوی تو

بر جبینم نقش عشق خال تست
در مسلمانی شدم هندوی تو

سینۀ زارم نشان تیر تست
آفرین بر شست و بر بازوی تو

از بهشت عنبرین خوشبوتر است
گلشن حانم بیاد بوی تو

رشک سینا شد فضای سینه ام
از فروغ غرۀ نیکوی تو

دل زهرآشفتگی آزاد شد
تا که شد در حلقۀ گیسوی تو

آن زمان جستم ز جوی زندگی
چون شدم در جستجوی جوی تو

مفتقر سرگشتۀ چوگان تست
سر چه باشد تا بگردد گوی تو؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.