۲۰۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۷

آبرومندم به عشق روی تو
سرفرازم در هوای کوی تو

رفرفم را تا به او ادنی رساند
قاب قوسین خم ابروی تو

من نیم بیگانه از خویشم مران
سالها خو کرده ام با خوی تو

ماسوا را پشت سر افکنده ام
تا که دیدم روی دل را سوی تو

بر جبینم نقش عشق خال تست
در مسلمانی شدم هندوی تو

سینۀ زارم نشان تیر تست
آفرین بر شست و بر بازوی تو

از بهشت عنبرین خوشبوتر است
گلشن حانم بیاد بوی تو

رشک سینا شد فضای سینه ام
از فروغ غرۀ نیکوی تو

دل زهرآشفتگی آزاد شد
تا که شد در حلقۀ گیسوی تو

آن زمان جستم ز جوی زندگی
چون شدم در جستجوی جوی تو

مفتقر سرگشتۀ چوگان تست
سر چه باشد تا بگردد گوی تو؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.