هوش مصنوعی:
در این داستان، گازری (شیر) که به دلیل جنگ با پیل نر خسته و ضعیف شده است، از روباه می‌خواهد تا برای او خری را صید کند تا بتواند از گوشت آن تغذیه کند. روباه با استفاده از فسون و سخنان فریبنده، خری را که در منطقه‌ای خشک و بی‌گیاه زندگی می‌کند، به سمت شیر می‌کشاند. شیر قصد دارد پس از خوردن گوشت خر، به شکار دیگری بپردازد.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم پیچیده‌تر مانند فریب، قدرت و ضعف، و روابط بین حیوانات است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای ادبی قدیمی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.
بخش ۹۳ - حکایت در بیان آنک کسی توبه کند و پشیمان شود و باز آن پشیمانیها را فراموش کند و آزموده را باز آزماید در خسارت ابد افتد چون توبهٔ او را ثباتی و قوتی و حلاوتی و قبولی مدد نرسد چون درخت بی‌بیخ هر روز زردتر و خشک‌تر نعوذ بالله
گازُری بود و مَر او را یک خَری
پُشتْ ریش اِشْکَم تَهیّ و لاغَری
در میانِ سَنْگلاخِ بی‌گیاه
روزْ تا شب بی‌نَوا و بی‌پَناه
بَهْرِ خوردن جُز که آب آن جا نبود
روز و شب بُد خَر در آن کور و کَبود
آن حَوالی نِیْسِتان و بیشه بود
شیر بود آن جا که صَیْدَش پیشه بود
شیر را با پیلِ نَر جنگ اوفْتاد
خسته شُد آن شیر و مانْد از اِصْطیاد
مُدَّتی وا مانْد زان ضَعْف از شِکار
بی‌لَوا مانْدَند دَد از چاشتْ‌خوار
زان که باقی‌خوارِ شیر ایشان بُدَند
شیر چون رَنْجور شُد تَنگ آمدند
شیرْ یک روباه را فَرمود رو
مَر خَری را بَهْرِ من صَیّاد شو
گَر خَری یابی به گِردِ مَرغْزار
رو فُسونَش خوان فَریبانَش بیار
چون بِیابَم قُوَّتی از گوشتِ خَر
پَس بگیرم بَعد از آن صَیْدی دِگر
اندکی من می‌خورَم باقی شما
من سَبَب باشم شما را در نَوا
یا خَری یا گاو بَهْرِ من بِجویْ
زان فُسون‌هایی که می‌دانی بِگویْ
از فُسون و از سُخَن‌هایِ خوشَش
از سَرَش بیرون کُن و اینجا کَشَش
پُشتْ ریش اِشْکَم تَهیّ و لاغَری
در میانِ سَنْگلاخِ بی‌گیاه
روزْ تا شب بی‌نَوا و بی‌پَناه
بَهْرِ خوردن جُز که آب آن جا نبود
روز و شب بُد خَر در آن کور و کَبود
آن حَوالی نِیْسِتان و بیشه بود
شیر بود آن جا که صَیْدَش پیشه بود
شیر را با پیلِ نَر جنگ اوفْتاد
خسته شُد آن شیر و مانْد از اِصْطیاد
مُدَّتی وا مانْد زان ضَعْف از شِکار
بی‌لَوا مانْدَند دَد از چاشتْ‌خوار
زان که باقی‌خوارِ شیر ایشان بُدَند
شیر چون رَنْجور شُد تَنگ آمدند
شیرْ یک روباه را فَرمود رو
مَر خَری را بَهْرِ من صَیّاد شو
گَر خَری یابی به گِردِ مَرغْزار
رو فُسونَش خوان فَریبانَش بیار
چون بِیابَم قُوَّتی از گوشتِ خَر
پَس بگیرم بَعد از آن صَیْدی دِگر
اندکی من می‌خورَم باقی شما
من سَبَب باشم شما را در نَوا
یا خَری یا گاو بَهْرِ من بِجویْ
زان فُسون‌هایی که می‌دانی بِگویْ
از فُسون و از سُخَن‌هایِ خوشَش
از سَرَش بیرون کُن و اینجا کَشَش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۹۲ - باز خواندن شه‌زاده نصوح را از بهر دلاکی بعد از استحکام توبه و قبول توبه و بهانه کردن او و دفع گفتن
گوهر بعدی:بخش ۹۴ - تشبیه کردن قطب کی عارف واصلست در اجری دادن خلق از قوت مغفرت و رحمت بر مراتبی کی حقش الهام دهد و تمثیل بشیر که دد اجری خوار و باقی خوار ویند بر مراتب قرب ایشان بشیر نه قرب مکانی بلک قرب صفتی و تفاصیل این بسیارست والله الهادی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
