هوش مصنوعی:
در این متن، شخصی که قبلاً تجربه‌های سخت و مرگ‌آوری داشته، از دختر سلطان دعوت می‌شود تا برای شستن سرش بیاید. او با اشاره به تجربیات گذشته‌اش و توبه‌ای که کرده، از انجام این کار خودداری می‌کند و می‌گوید دیگر حاضر نیست به سمت خطر برود. این متن نشان‌دهنده‌ی پشیمانی و تصمیم به تغییر در زندگی است.
رده سنی:
15+
متن شامل مفاهیم عمیق مانند مرگ، توبه و بازگشت به زندگی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و مفاهیم پیچیده‌ی ادبیات کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
بخش ۹۲ - باز خواندن شه‌زاده نصوح را از بهر دلاکی بعد از استحکام توبه و قبول توبه و بهانه کردن او و دفع گفتن
بَعد از آن آمد کسی کَزْ مَرحَمَت
دخترِ سُلطانِ ما می‌خوانَدَت
دخترِ شاهَت همَی‌خوانَد بیا
تا سَرَش شویی کُنون ای پارسا
جُز تو دَلّاکی نمی‌خواهد دِلَش
که بِمالَد یا بِشویَد با گِلَش
گفت رو رو دستِ من بی‌کار شُد
وین نَصوحِ تو کُنون بیمار شُد
رو کسی دیگر بِجو اِشْتاب و تَفْت
که مرا وَاللهْ دست از کار رَفت
با دِل خود گفت کَزْ حَد رَفت جُرم
از دلِ من کِی رَوَد آن ترس و گُرم
من بِمُردم یک رَهْ و باز آمدم
من چَشیدَم تَلْخیِ مرگ و عَدَم
توبه‌‌یی کردم حقیقت با خدا
نَشْکَنَم تا جان شُدن از تَنْ جُدا
بَعدِ آن مِحْنَت کِه را بارِ دِگَر
پا رَوَد سویِ خَطَر؟ اِلّا که خَر
دخترِ سُلطانِ ما می‌خوانَدَت
دخترِ شاهَت همَی‌خوانَد بیا
تا سَرَش شویی کُنون ای پارسا
جُز تو دَلّاکی نمی‌خواهد دِلَش
که بِمالَد یا بِشویَد با گِلَش
گفت رو رو دستِ من بی‌کار شُد
وین نَصوحِ تو کُنون بیمار شُد
رو کسی دیگر بِجو اِشْتاب و تَفْت
که مرا وَاللهْ دست از کار رَفت
با دِل خود گفت کَزْ حَد رَفت جُرم
از دلِ من کِی رَوَد آن ترس و گُرم
من بِمُردم یک رَهْ و باز آمدم
من چَشیدَم تَلْخیِ مرگ و عَدَم
توبه‌‌یی کردم حقیقت با خدا
نَشْکَنَم تا جان شُدن از تَنْ جُدا
بَعدِ آن مِحْنَت کِه را بارِ دِگَر
پا رَوَد سویِ خَطَر؟ اِلّا که خَر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۹۱ - یافته شدن گوهر و حلالی خواستن حاجبکان و کنیزکان شاه‌زاده از نصوح
گوهر بعدی:بخش ۹۳ - حکایت در بیان آنک کسی توبه کند و پشیمان شود و باز آن پشیمانیها را فراموش کند و آزموده را باز آزماید در خسارت ابد افتد چون توبهٔ او را ثباتی و قوتی و حلاوتی و قبولی مدد نرسد چون درخت بی‌بیخ هر روز زردتر و خشک‌تر نعوذ بالله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
