هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های معشوق و عشق بی‌پایان به او می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که هیچ زیبایی‌ای در جهان به پای جمال معشوق نمی‌رسد و عاشقان حاضرند هر رنج و بلا را برای او تحمل کنند. عشق در این شعر به عنوان نیرویی فراتر از عقل و هستی مادی توصیف شده است که می‌تواند انسان را به تعالی برساند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به دانش ادبی نسبتاً بالایی نیاز دارند.

شمارهٔ ۲۹

ایکه جز حسن رخت پیرایه آفاق نیست
جز جمالت آرزوی خاطر مشتاق نیست

گر کشی تیغ و کشی عشاق را در هیچ باب
از سر کوی تو رفتن مذهب عشاق نیست

زخم کز پیش تو آید نوش جان افزای ما است
زهر کز دست تو باشد کمتر از تریاق نیست

ما به میثاق الست از تو بلا در خواستیم
از بلا بگریزد آن کو بر سر میثاق نیست

در نوشتم دفتر هستی و اوراق خرد
زانکه علم عشق اندر دفتر و اوراق نیست

موج عشقت تخته هستی ما را در ربود
کار ما اکنون در این دریا جز استغراق نیست

میوه معراج چیند اهل دل از نخل عشق
کین شجر عرشی است لیکن تکیه اش بر ساق نیست

قید هستی را بهل گر وصل میجوئی حسین
زانکه خوف فرقت اندر حالتت اطلاق نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.