۱۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۴

چو اهل دل بطواف تو عزم ره سازند
براق عشق ز میدان جان برون تازند

چو بر بساط نشینند پاکبازانت
بضربه ای دو جهان را تمام دربازند

ببوی چون تو گلی بلبلان چو سرمستند
بسوی گلشن جنت نظر نیندازند

ملک بغاشیه داری خویش نپسندند
چو بر فلک علم عشق تو برافرازند

حذر ز آتش دوزخ نباشد ایشانرا
که سالهاست که با سوز عشق میسازند

ز شاهی دو جهان چون حسین آزادند
ولی به بندگی درگه تو مینازند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.