هوش مصنوعی: این متن به عشق و علاقه‌ی اهل دل به معشوق (که می‌تواند معشوق زمینی یا الهی باشد) اشاره دارد. آن‌ها از درد عشق و رنج‌های آن فارغ هستند و به درمان و آسایش دنیوی اهمیتی نمی‌دهند. عاشقان حقیقی، فارغ از کفر و ایمان ظاهری، تنها به عشق الهی مشغول‌اند و از طوفان حوادث دنیا نمی‌هراسند. همچنین، اشاره‌ای به مستی عاشقان از باده‌ی عشق و بی‌توجهی آن‌ها به زرق و برق دنیا شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کار رفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۷۲

اهل دل با درد عشق او ز درمان فارغند
با جراحتهای غم از راحت جان فارغند

با فروغ پرتو نور تجلی جمال
روز از خورشید و شب از ماه تابان فارغند

گر جهان از موج طوفان حوادث پر شود
آشنایان محیط غم ز طوفان فارغند

کفر زلف ایمان طلعت تن پرستان را بود
عاشقان حق پرست از کفر و ایمان فارغند

باده نوشانی که مستند از صبوحی الست
تا صباح روز حشر از راح و ریحان فارغند

بی نوایان سر کوی محبت چون حسین
از سریر کیقباد و تاج خاقان فارغند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.