هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی بیانگر درد فراق و انتظار برای وصال معشوق است. شاعر از بی‌نشانی، مرگ روح، تلخی دوری و نبود مرهم برای دل مجروح خود می‌گوید. همچنین به مفاهیمی مانند پرواز روح به سوی معشوق، فضای جبروت و نیاز به آشکار شدن معشوق برای درک اسرار اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی مانند جبروت، مناسب مخاطبان با سطح درک بالاتر است.

شمارهٔ ۷۱

بی نشان گردم اگر از تو نشانی نرسد
مرده باشم اگرم مژده جانی نرسد

آه از تلخی آن حال کز آن شیرین لب
بهر دلجوئی من شهد بیانی نرسد

وای از آن تیره زمانی که ز خورشید رخت
از پی روشنی جان لمعانی نرسد

دل مجروح مرا نیست امید مرهم
اگر از غمزه تو زخم سنانی نرسد

صید شاهین غمت تا نشود طایر جان
در هوای جبروتش طیرانی نرسد

رایض عشق چو بر دلدل دل زین ننهند
در فضای جبروتش جولانی نرسد

تا تو پیدا نکنی ذوق مقالات حسین
هیچ در گوش دلت راز نهانی نرسد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.