هوش مصنوعی:
این متن دربارهی ارزش صبر و تحمل سختیها، به ویژه گرسنگی، صحبت میکند. شخصی که نان جو میخورد، به سوالی دربارهی علت این کار پاسخ میدهد که گرسنگی باعث میشود نان جو برای او مانند حلوا شود. او بیان میکند که گرسنگی برای افراد خاصی مفید است و آنها را قوی میکند، اما برای افراد معمولی چنین نیست. متن به اهمیت تحمل سختیها و تفاوت بین افراد در مواجهه با مشکلات اشاره دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که درک آنها نیاز به بلوغ فکری و تجربهی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعارهها و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال دشوار باشد.
بخش ۱۲۳ - مثل
آن یکی میخورْد نانِ فَخْفَره
گفت سایِل چون بِدین اَسْتت شَرَه؟
گفت جوع از صَبرْ چون دوتا شود
نانِ جو در پیشِ من حَلْوا شود
پَس تَوانَم که همه حَلْوا خَورَم
چون کُنم صَبری صَبورَم لاجَرَم
خود نباشد جوعْ هر کَس را زَبون
کین عَلَفزاریست زَ انْدازه بُرون
جوعْ مَر خاصانِ حَق را دادهاند
تا شوند از جوعْ شیرِ زورْمَند
جوعْ هر جِلْفِ گدا را کِی دَهَند؟
چون عَلَف کَم نیست پیشِ او نَهَند
که بِخور که هم بِدین اَرْزانییی
تو نهیی مُرغابْ مُرغِ نانییی
گفت سایِل چون بِدین اَسْتت شَرَه؟
گفت جوع از صَبرْ چون دوتا شود
نانِ جو در پیشِ من حَلْوا شود
پَس تَوانَم که همه حَلْوا خَورَم
چون کُنم صَبری صَبورَم لاجَرَم
خود نباشد جوعْ هر کَس را زَبون
کین عَلَفزاریست زَ انْدازه بُرون
جوعْ مَر خاصانِ حَق را دادهاند
تا شوند از جوعْ شیرِ زورْمَند
جوعْ هر جِلْفِ گدا را کِی دَهَند؟
چون عَلَف کَم نیست پیشِ او نَهَند
که بِخور که هم بِدین اَرْزانییی
تو نهیی مُرغابْ مُرغِ نانییی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۲۲ - در بیان فضیلت احتما و جوع
گوهر بعدی:بخش ۱۲۴ - حکایت مریدی کی شیخ از حرص و ضمیر او واقف شد او را نصیحت کرد به زبان و در ضمن نصیحت قوت توکل بخشیدش به امر حق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.