دور از رخ تو زیستن ای جان نمیتوان
از جان توان گذشت وز جانان نمیتوان

بار جفا و جور توانم کشید لیک
بار فراق و محنت هجران نمیتوان

دشوار دامن تو بدست من اوفتاد
با دیگران گذاشتن آسان نمیتوان

بی سرو قامت تو و گلبرگ عارضت
رفتن بسوی باغ و گلستان نمیتوان

بی لذت مشاهده حور از قصور
راضی شدن بروضه رضوان نمیتوان

گفتم که سر عشق بپوشم ز غیر دوست
لیکن ز دست دیده گریان نمیتوان

درد حبیب را بطبیبان مگو حسین
کز غیر او توقع درمان نمیتوان