هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، رنج‌ها و آرزوهای عاشقان را در راه عشق الهی توصیف می‌کند. عاشقان با وجود دردها و جراحات، در عشق به معشوق (که می‌تواند خدا یا معشوق زمینی باشد) به آرامش می‌رسند. شعر از مفاهیمی مانند عشق، فداکاری، جستجوی حقیقت، و وصال معشوق سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «خضر»، «کعبه»، و «سلطان محبت» به عمق این مفاهیم می‌پردازد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات مورد استفاده نیاز به دانش ادبی و عرفانی پایه دارند که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۲۲۴

ای ز دردت عاشقان خسته درمان یافته
وز جراحتهای تو دل راحت جان یافته

خازن حسن از سویدای دل سودائیان
از برای گنج عشقت کنج ویران یافته

آرزومندان دیدار تو از سیلاب اشگ
کشتی هستی خود در موج طوفان یافته

وقت دیدارت که آن میقات عید اکبر است
تیغ عشق تو ز جان خسته قربان یافته

خضر در ظلمات عمری جست آب زندگی
عاشقان از خاک کویت آب حیوان یافته

قاصدان کعبه کوی تو در وادی شوق
سندس و استبرق از خار مغیلان یافته

گشته سلطان اقالیم محبت چون حسین
هر که از دیوان عشق دوست فرمان یافته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.