هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مفاهیم نجومی و استعاری برای بیان احساسات و تجربیات انسانی استفاده می‌کند. شاعر از اختران و سیارات به عنوان نمادهایی برای توصیف حالات روحی و عاطفی خود بهره می‌گیرد. او از تأثیرات منفی اختران بر زندگی خود شکایت می‌کند و از نبود شادی و رقص در زندگی خود ابراز ناراحتی می‌کند. در نهایت، شاعر به مخاطب توصیه می‌کند که به جای توجه به اختران، به عشق واقعی توجه کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات نجومی و فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

بخش ۵۸ - بیان آنک بی‌کاران و افسانه‌جویان مثل آن ترک‌اند و عالم غرار غدار هم‌چو آن درزی و شهوات و زبان مضاحک گفتن این دنیاست و عمر هم‌چون آن اطلس پیش این درزی جهت قبای بقا و لباس تقوی ساختن

اَطْلَسِ عُمرَت به مِقْراضِ شُهور
بُرد پاره‌پاره خَیّاط غُرور

تو تَمَنّا می‌بَری کَاخْتَر مُدام
لاغ کردی سَعْد بودی بر دَوام

سَخت می‌تولی زِ تَربیعاتِ او
وَز دَلال و کینه و آفاتِ او

سخت می‌رَنْجی زِ خاموشیِّ او
وَز نُحوس و قَبْض و کین‌کوشیِّ او

که چرا زُهْره‌یْ طَرَب در رَقْص نیست؟
بر سُعود و َرَقْصِ سَعْدِ او مَایست

اَخْتَرَت گوید که گَر اَفْزون کُنم
لاغ را پَس کُلیَّت مَغْبون کُنم

تو مَبین قَلّابی این اَخْتَران
عشقْ خود بر قَلْب‌زَن بین ای مُهان
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۷ - گفتن درزی ترک را هی خاموش کی اگر مضاحک دگر گویم قبات تنگ آید
گوهر بعدی:بخش ۵۹ - مثل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.