هوش مصنوعی:
درزی به شخصی هشدار می‌دهد که اگر دوباره لباسش را لاغر کند، دیگر اندازه‌اش نخواهد بود و این کار عاقلانه‌ای نیست. سپس اشاره می‌کند که اگر رمز این سخن را می‌دانست، به جای خنده، گریه می‌کرد.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم اخلاقی و پیچیدگی‌های زبانی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و زبانی دارد. کودکان زیر 12 سال ممکن است در درک کامل پیام و رمزگشایی متن دچار مشکل شوند.
بخش ۵۷ - گفتن درزی ترک را هی خاموش کی اگر مضاحک دگر گویم قبات تنگ آید
گفت دَرْزی ای طَواشی بَرگُذر
وای بر تو گَر کُنم لاغی دِگَر
پَس قَبایَت تَنگ آید باز پَس
این کُند با خویشتن خود هیچ کَس؟
خندهٔ چه؟ رَمْزی اَرْ دانِسْتی‌یی
تو به جایِ خنده خونْ بِگْرِستی‌یی
وای بر تو گَر کُنم لاغی دِگَر
پَس قَبایَت تَنگ آید باز پَس
این کُند با خویشتن خود هیچ کَس؟
خندهٔ چه؟ رَمْزی اَرْ دانِسْتی‌یی
تو به جایِ خنده خونْ بِگْرِستی‌یی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۵۶ - مضاحک گفتن درزی و ترک را از قوت خنده بسته شدن دو چشم تنگ او و فرصت یافتن درزی
گوهر بعدی:بخش ۵۸ - بیان آنک بی‌کاران و افسانه‌جویان مثل آن ترک‌اند و عالم غرار غدار هم‌چو آن درزی و شهوات و زبان مضاحک گفتن این دنیاست و عمر هم‌چون آن اطلس پیش این درزی جهت قبای بقا و لباس تقوی ساختن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
