هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ یکی از متأخرین و سالکان دوران سلطنت اکبرشاه هندی است که به هندوستان سفر کرد و در آنجا با برخی از کاملین ملاقات داشت و در همانجا درگذشت. دو رباعی از او نقل شده که مضامینی عرفانی و عاشقانه دارند و به درد و دریغ دنیا، محبت، و تغافل اشاره می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عرفانی و شاعرانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از واژگان و مضامین مانند 'درد و دریغ دنیا' و 'تغافل' نیاز به درک عمیق‌تری از زندگی و تجربیات انسانی دارند.

بخش ۲۲ - ایزدی یزدی

از متأخّرین و از طبقات سالکین در زمان سلطنت اکبر شاه هندی به هندوستان رفته و خدمت جمعی از کاملین رسیده و هم در آنجا فوت شد. این دو رباعی از اوست:
رباعی

بر نیک وبد جهان پر درد و دریغ
گه خنده کنم چو برق و گه گریه چو میغ

غیر از لب ساغر و دم صبح مرا
لبها لب مار گشت و دمها دم تیغ
٭٭٭

ای ساقی بادهٔ محبت جامی
وی قاصد غمزهٔ بتان پیغامی

تا کی هدف تیر تغافل باشیم
قهری، لطفی، تبسمی، دشنامی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۱ - ابوعلی رودباری قُدِّسَ سِرُّه
گوهر بعدی:بخش ۲۳ - انسی جنابذی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.