هوش مصنوعی:
شیخ عبداللّه یقظان الخوزی از بزرگان و عالمان طایفه‌اش بود و با شیخ ابوسعید ابوالخیر معاصر و هم‌عقیده بود. او جامع علوم و قادر بر تسخیر ارواح بود و به «شیخ الجن والانس» معروف شد. او حدود دویست برده عالم و فاضل را در زمان اعتکاف در عتبات عالیات و مدینه آزاد کرد. عمر او 75 سال بود و در سال 472 هجری درگذشت. رباعی‌ای از او درباره فراق و وصال نقل شده است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل اطلاعات تاریخی و ادبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن پیچیده باشد. همچنین، مفاهیم عرفانی و زندگینامه‌ای آن برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
بخش ۳۲ - بوحفص خوزی
از عظما و قدمای این طایفه و خلف الصدق جناب شیخ آگاه شیخ عبداللّه یقظان الخوزی است. با حضرت شیخ ابوسعید ابوالخیر معاصر و اتحاد وافر با یکدیگر داشته‌اند. شیخ جامع علوم بوده. تسخیر ارواح فرموده. لهذا آن جناب را شیخ الجن والانس لقب کرده‌اند. گویند قریب به دویست بنده در اوقات اعتکاف در عتبات عالیات و مدینهٔ مشرفه آزاد نموده. که اغلب آنها عالم و فاضل بوده. مدت عمر شریفش هفتاد و پنج سال. وفاتش در سنهٔ ۴۷۲. این رباعی از آن جناب است:
از بس که بدیدم ز وصال تو فراق
جویای فراق گشتم اندر آفاق
اکنون که به من فراق تو کرده وفاق
خواهی تو به شام باش و خواهی به عراق
از بس که بدیدم ز وصال تو فراق
جویای فراق گشتم اندر آفاق
اکنون که به من فراق تو کرده وفاق
خواهی تو به شام باش و خواهی به عراق
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۳۱ - ابوعبداللّه شیرازی
گوهر بعدی:بخش ۳۳ - برهان کرمانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
