هوش مصنوعی: میرمحمد افضل، دانشمندی متولد دهلی که در فقه، کلام و حدیث مهارت داشت، زندگی زاهدانه‌ای را گذراند. او در سال 1151 درگذشت و دیوان اشعارش یافت نشد. چند بیت از اشعار او که مفاهیم وحدت وجود، جدایی و زهد را بیان می‌کنند، در متن آمده است.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، اشعار از نظر ادبی و معنایی پیچیدگی‌هایی دارند که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

بخش ۴۱ - ثابت بدخشانی

اسم شریف آن جناب میرمحمد افضل. مولودش در دهلی و در فن فقه و کلام و حدیث مهارت کلی داشته. به ترک و تجرید می‌گذرانیده. جمعی ارادت او را گزیده، غرض، وفاتش در سنهٔ ۱۱۵۱، دیوانش دیده نشد. این ابیات از اوست:

موج دریا بنگر نکتهٔ وحدت دریاب
که به هر موج هم آغوش بود دریایی
٭٭٭

با آنکه یک حقیقت دارد تمام عالم
برپا نموده هر کس هنگامهٔ جدایی
٭٭٭

خوش کرده‌ایم جایی در گوشهٔ خرابات
زاهد به اهل مسجد از ما رسان دعایی
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۰ - تشبیهی کاشانی ره
گوهر بعدی:بخش ۴۲ - جامی جامی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.