۱۹۸ بار خوانده شده
اصلش از قصبهٔ نائین و خود از محققین. عارفی آگاه، عاشقی صاحب پایگاه، صاحب علوم معنوی و صوری و مظهر تجلیات آثاری و نوری طالب مشاهده. معاصر صفویه بوده است. این رباعی از او نوشته میشود:
این قوم که در پناه ریش آمدهاند
گرگند که در لباس میش آمدهاند
برگشته ز اسلام و به خویش آمدهاند
پس رفته و در گمان که پیش آمدهاند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این قوم که در پناه ریش آمدهاند
گرگند که در لباس میش آمدهاند
برگشته ز اسلام و به خویش آمدهاند
پس رفته و در گمان که پیش آمدهاند
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۶۶ - رایج هندوستانی
گوهر بعدی:بخش ۶۸ - زرکوب تبریزی قُدِّسَ سِرُّه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.