هوش مصنوعی: خواجه قطب الدین بختیار از بزرگان عرفان و از اعضای سلسله چشتیه بود که به خواجه معین الدین حسن سجزی چشتی ارادت داشت. شیخ فرید الدین شکرگنج دهلوی تحت تعلیم او بود. دلیل لقب "کاکی" او دریافت روزانه نان خشک (کاک) از عالم غیب در دوران ریاضت بود. حتی پس از مرگش، در مزارش که در سه فرسنگی دهلی قرار دارد، به زائرین نان داده می‌شود. از او اشعاری عرفانی نیز به جای مانده است.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم عرفانی و اصطلاحات تخصصی است که برای درک عمیق‌تر آن، مخاطب نیاز به دانش پایه‌ای در زمینه تصوف و ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ریاضت و مجاهده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

بخش ۱۲۳ - قطب اوشی کاکی عَلَیهِ الرّحمةُ

وهُوَ خواجه قطب الدین بختیار از اعاظم عرفاست و ارادت به خواجه معین الدین حسن سجزی چشتی داشته و شیخ فرید الدین شکرگنج دهلوی در خدمت وی لوای کمال افراشته. غرض، از اعاظم و افاخم سلسلهٔ علّیهٔ چشتیه است. گویند وجه تسمیهٔ کاکی این بوده که در ایام ریاضات و عبادات هر روز قرصی نان خشک از عالم غیب به جهت وی می‌رسید. چه، نان خشک را کاک گویند و معرب آن قاق است. غالباً در ایام مجاهده به نان خشکی قناعت می‌کرده. به این لقب ملقب آمده. استماع شد که از زمان حیات آن عالی درجات الی الان همه روزه از همان قسم نان در سر مزار او پخته به زایرین و مجاورین دهند. مزارش در سه فرسنگی دهلی در سمت جنوب واقع است. از اوست:

من به چندین آشنایی می‌خورم خونِ جگر
آشنا را حال چون این وای بر بیگانه‌ای

قطبِ مسکین گر گناهی می‌کند عیبش مکن
دور نبود گر گناهی می‌کند دیوانه‌ای
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۲۲ - قاسم تبریزی نَوَّرَ اللّهُ رُوْحَهُ
گوهر بعدی:بخش ۱۲۴ - قتّالی خوارزمی عَلَیهِ الرّحمةُ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.