هوش مصنوعی:
حکیم شاه رضا از دانشمندان و حکیمان بود که به هند سفر کرد و در زمان اکبرشاه در آنجا زندگی می‌کرد و همانجا درگذشت. اطلاعات زیادی از زندگی او در دست نیست. دو رباعی از او باقی مانده که مضامین عرفانی و فلسفی دارند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، اشعار رباعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
بخش ۴۱ - رضای شیرازی
اسمش حکیم شاه رضا از فضلا و حکما بوده و سفر هند نموده. در زمان اکبرشاه در آن مملکت می‌زیسته، همانجا فوت شد. زیاده بر این از حالش معلوم نیست. از اوست:
رباعی
سلطان به جهان پرده سرایی زد و رفت
درویش به دهر پشت پایی زد و رفت
القصّه به هر دو روز در گلشن عمر
مرغی به سر شاخ نوایی زد و رفت
رباعی
ای سالک راه، خانه سوزی می‌کن
وز شعلهٔ آن، جهان فروزی می‌کن
بر عمر چه مقدار که امیّدت هست
در خوردِ همان کوشش روزی می‌کن
رباعی
سلطان به جهان پرده سرایی زد و رفت
درویش به دهر پشت پایی زد و رفت
القصّه به هر دو روز در گلشن عمر
مرغی به سر شاخ نوایی زد و رفت
رباعی
ای سالک راه، خانه سوزی می‌کن
وز شعلهٔ آن، جهان فروزی می‌کن
بر عمر چه مقدار که امیّدت هست
در خوردِ همان کوشش روزی می‌کن
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۴۰ - روحی سمرقندی
گوهر بعدی:بخش ۴۲ - رافعی قزوینی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
