۱۶۹ بار خوانده شده
و هُوَ مولانا صفی الدین محمد. فاضلی نکتهپرداز و عالمی بی انباز بوده، تحصیل مراتب ایمانیه نیز نموده. صاحب کتاب لباب وی را بسیار ستوده. غرض، این رباعی از اوست:
ای آتش عشق یار دلسوزی کن
وی باد هواش آتش افروزی کن
دردیست که درمانش هم از درد کنند
یارب تو از آن درد مرا روزی کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
ای آتش عشق یار دلسوزی کن
وی باد هواش آتش افروزی کن
دردیست که درمانش هم از درد کنند
یارب تو از آن درد مرا روزی کن
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۵۶ - صدر شیرازی
گوهر بعدی:بخش ۵۸ - صدرالدّین نیشابوری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.