هوش مصنوعی: این متن درباره فردی از اهل جاجرم است که سی سال در شیراز زندگی کرده و ارادت شیخ نورالدین آذری طوسی را داشته است. او مثنوی‌ای به نام 'سلطان عبداللّه بن ابراهیم بن شاهرخ میرزا' سروده و در سال 884 درگذشته و در مقبره خواجه حافظ شیرازی دفن شده است. همچنین، یک رباعی از او نقل شده است.
رده سنی: 15+ متن حاوی اطلاعات تاریخی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، رباعی نقل‌شده نیاز به درک عمیق‌تری از مفاهیم عرفانی و ادبی دارد که معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

بخش ۶۰ - طالب جاجرمی

از اهل جاجرم و جاجرم از توابع بسطام است. اما مشارالیه سی سال در شیراز به سر برده. ارادت جناب شیخ نورالدین آذری طوسی را گزیده و در گوشهٔ انزوا خزیده. مثنوی گوی و چوگان به نام سلطان عبداللّه بن ابراهیم بن شاهرخ میرزا منظوم نموده. در سنهٔ ۸۸۴ وفات یافته. در مقبرهٔ خواجه حافظ شیرازی مدفون گردیده. این رباعی از اشعار اوست:

در کوچهٔ عاشقی به پیمان درست
می‌گفت به من اهل دلی روز نخست

طالب مطلب کسی که او غیر تو جست
رو طالب آن باش که او طالب تست
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۹ - ضیای بسطامی
گوهر بعدی:بخش ۶۱ - ظهیر فاریابی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.