هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ یک عالم و فاضل برجستهٔ دوران خود است که در کاشان و دهلی زندگی کرده و به شغل قضا مشغول بوده است. او در سال 953 هجری درگذشت و از محققان و دانشمندان زمان خود محسوب میشد. چند بیت از اشعار او نیز در متن آمده است که مضامین عاشقانه و عرفانی دارند.
رده سنی:
15+
متن حاوی اطلاعات تاریخی و ادبی است و اشعار آن دارای مضامین عرفانی و عاشقانهای است که ممکن است برای مخاطبان کمسنوسال نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، درک برخی از اصطلاحات و مفاهیم موجود در متن نیاز به دانش پایهای از ادبیات و تاریخ دارد.
بخش ۱۰۶ - یحیی لاهیجانی
از فضلا و علمای زمان خود ممتاز و بین العوام و الخواص با اعزاز. مدتی در کاشان و چندی در دهلی و هندوستان توقف داشته و در شغل قضا لوای شهرت افراشته. آخر از هند به کاشان مراجعت کرد و در سنهٔ ۹۵۳ وفات یافت. غرض، از محققین و فضلا محسوب میشد و خالی از حالی نبود. این چند بیت از اشعار اوست:
گفتی که بگو مشکل خود تا بگشایم
گفتن نتوانم به کسی مشکلم این است
عاشق آن است که غمگین زید و شاد بمیرد
تا دم مرگ بود بنده و آزاد بمیرد
مجنون چو خویش را همه لیلی خیال کرد
از غیرت همین به کسی آشنا نشد
بگو یک ره کجاجویم ترا مُردم ازین حیرت
که هر جانب نهادم گوش آواز تو میآید
گفتی که بگو مشکل خود تا بگشایم
گفتن نتوانم به کسی مشکلم این است
عاشق آن است که غمگین زید و شاد بمیرد
تا دم مرگ بود بنده و آزاد بمیرد
مجنون چو خویش را همه لیلی خیال کرد
از غیرت همین به کسی آشنا نشد
بگو یک ره کجاجویم ترا مُردم ازین حیرت
که هر جانب نهادم گوش آواز تو میآید
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۰۵ - هلالی جغتائی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.