هوش مصنوعی:
در این متن، مرکب خاص پادشاه نماد روح و رکابدار نماد عشق است. سوار شدن رکابدار بر مرکب در حضور پادشاه برای رساندن گوی مراد به میدان، در مذهب جهانداری جایز شمرده شده است. این تشبیه به رابطه بین معشوق (پادشاه)، روح (مرکب) و عشق (رکابدار) اشاره دارد و بیان میکند که اگر عشق با روح همراه شود تا به خواسته معشوق برسد، ایرادی ندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایینتر دشوار بوده و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
فصل ۱۲
آن مرکب که خاص حضرت پادشاه بود و رکاب او را شایسته هرکه پای در رکاب آن مرکب آرد رقم بیحرمتی بر وی کشند باشد که به سیاستی گرفتار شود اما اگر رکاب دار در اوان آنکه پادشاه به میدان بود و گوی مرادش در چوگان برای آنکه مرکب به زودی به میدان برد بر آن مرکب سوار شود در مذهب جهان داری روا بود. معشوق پادشاه است و روح مرکب و عشق رکاب دار اگر رکاب دار عشق بر مرکب روح سوار شود و به سوی میدان مراد معشوق تازد تا به واسطۀ آن گوی هوابحال گاه رضا رساند عیبی نبود.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:فصل ۱۱
گوهر بعدی:فصل ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.